TƏRKİBİ:
Təsiredici maddələr: 1 həbin tərkibində 50 mq lozartan kalium və 12.5mq hidroxlortiazid vardır.
Köməkçi maddələr: Laktoza monohidrat (sığır südündən alınmış),mikrokristalik sellüloza PH 112, prejelatinləşmiş nişasta, maqnezium stearat, silisium dioksid kolloidi (Aerosil 200), sarı boya maddəsi 20A22156
TƏSVİRİ:
Sarı rəngli örtüklü həblər.
FARMAKOTERAPEVTİK QRUPU:
Kombinə olunmuş hipotenziv dərman vasitəsi, (angiotenzin II reseptorların antagonisti-lozartan kalium və sidikqovucu-hidroxlortiazid)
FARMAKOLOJİ XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Farmakodinamikası
Lozartan/hidroxlortiazid kombinasiyası ilə yüksək antihipertenziv effekt əldə olunur və böyük ölçüdə arteriyal təzyiqi(AT) aşağı salır hansı ki, bu komponentlərin ayrı-ayrılıqda istifadəsindən daha yüksək nəticə əldə olunur.Hidroxlortiazidin diuretik effekti qan plazmasında reninin aktivliyinin(AÇF) artırması hesabına baş verir ki, aldosteronun sekresiyasını stimulə edir, angiotenzin II-in konsentrasiyasını artırır və qan zərdabında kaliumun miqdarını azaldır.Lozartan isə angiotenzin II –in bütün fizioloji effektlərini blokada edir, diuretiklərin qəbulu zamanı aldosteronun təsirini azaltmaqla kaliumun itkisini azaldır.Lozartan yüngül və keçici urikozurik təsir göstərir.Hidroxlortiazid qanda sidik tursusunun konsentrasiyasını bir qədər artırır;losartan və hidroxlorotiazid kombinasiyası isə hiperurikemiyanı zəiflədir.
Lozartan- angiotenzin reseptorlarının antaqonistidir(ARA).Lozartan və onun farmakoloji cəhətdən aktiv metaboliti (E 3174) həm in vitro, həm də in vivo sintez mənbəyindən asılı olmayaraq angiotenzin II-nin bütün fizioloji təsirlərini blokada edir.
Lozartan, seçici olaraq AT1 reseptorlarına birləşir, kardiovaskulyar sistemin funksiyasının tənzimlənməsində mühüm rol oynayan digər hormonlar və ion kanallarının reseptorlarına birləşmir və ya blokada etmir.Bundan başqa lozartan angiotenzinçevirici ferment(AÇF)-kinaza II -ni ingibə etmir və bradikinin parçalanmasının qarşısını alaraq baradikininlə bağlı olan əlavə təsirlər(məs.angionevrotik ödem) çox az hallarda baş verir.Maksimal antihipertenziv effekt preparatın qəbuldan 3-6 həftə sonra inkişaf edir.Lozartanın və onun metabolitlərinin qan plazmasındakı konsentrasiyası və eləcədə antihipertenziv effekti preparatın dozası artdıqca artır.Lozartanın aktiv metoboliti də lozartan kimi angiotenzin II reseptorlarının antaqonistidir və hər ikisi birlikdə antihipertenziv effektin artamasına səbəb olur. Lozartan vegetativ refleksərə təsir etmir və qan plazmasında noradrenalinin konsentrasiyasına davamlı təsir etmir.Arterial hipertenziyalı və sol mədəcik hipertrofiyası olan xəstələrdə lozartanın hidroxlortiazidlə kombinasiyasının istifadəsi ölum riskini azaldır
Hidroxlortiazid.Tiazid qurupu diuretiklərinin hipotenziv mexanizmi tam məlum deyil. Tiazid qurupu diuretikləri normal AT-ə təsir etmir. Hidroxlortiazid diuretik və hipotenziv preparatdır. Hidroxlortiazid distal kanalcıqlardan eloktrolitlərin reabsorbsiyasını təmin edir.Təxminən bərabər vəziyyətdə natrium və xlorun ekskresiyasını artırır. Natriumun ekskresiyası orqanizmdə az sayda kalium ionlarının azalması ilə müşayiət olunur.Diuretik effekti qəbuldan 2 saat sonra başlayır, 4 saat sonra maksimum həddə çatır və 6-12 saat təsirini saxlayır.
FARMAKOKİNETİKASI
Sorulması
Lozartan daxilə qəbul edildikdən sonra həzm sistemindən yaxşı sorulur və qaraciyərdə birincili metabolizmə uğrayaraq aktiv karboksil metaboliti,və qeyri-aktiv metabolitlər əmələ gəlir.Tablet şəklində lozartanın sistem biomənimsənilməsi təxminən 33% təşkil edir. Lozartan və onun aktiv metabolitinin orta maksimal konsentrasiyasına müvafiq olaraq, 1 və 3-4 saatdan sonra nail olunur. Lozartanın standartlaşdırılmış qida ilə eyni vaxtda qəbulu zamanı preparatın plazmadakı konsentrasiya profilinə kliniki əhəmiyyətli təsir müşahidə olunmayıb.
Hidroxlorotiazid həzm traktından tez sorulur.Qan plazmasında maksimal konsentrasiyanı 1.5-3
saata toplayır.
Paylanması
Lozartan həm də onun aktiv metaboliti 99%-dən çox plazma zülalları, əsasən də albuminlərlə birləşir. Lozartanın paylanma həcmi 34 litr təşkil edir. Tədqiqatlar göstərib ki, lozartan hematoensefalik baryerdən çətin keçir, yaxud ümumiyyətlə keçmir.
Hidroxlorotiazid plasentar baryeri keçir, hematoensefalik baryeri keçmir, ana südünə ifraz olunmur.
Maddələr mübadiləsi
Lozartan venadaxili, yaxud daxilə qəbul edilmiş lozartanın dozasının təxminən 14%-i onun aktiv metabolitinə çevrilir. 14C-nişanlanmış kalium-lozartanın venadaxili və ya peroral tətbiqindən sonra sirkulyasiya edən qan plazmasının radioaktivliyi əsasən lozartan və onun aktiv metaboliti ilə bağlıdır.Aktiv metabolitdən başqa, qeyri-aktiv metabolitlər də əmələ gəlir. Bunlara yan butil zəncirinin hidroksidləşməsi yolu ilə formalaşan 2 əsas metabolit və N-2 tetrazolqlükuronid qeyri-əsas metaboliti aid edilir.
Hidroxlorotiazid qaraciyərdə metabolizmə uğrayır.Təxminən 61%-ə qədəri dəyişilməmiş formada xarıc olunur.
Xaric edilməsi
Lozartan və onun aktiv metabolitinin plazma klirensi müvafiq olaraq, təxminən 60 ml/dəqiqə və 50 ml ml/dəqiqə təşkil edir. Lozartan və onun aktiv metabolitinin böyrək klirensi müvafiq olaraq, təxminən 74 ml/dəqiqə və 26 ml/dəqiqə təşkil edir. Daxilə qəbul zamanı lozartan dozasının təxminən 4%-i dəyişilməz şəkildə sidiklə və təxminən 6%-i aktiv metabolit şəklində sidiklə bədəndən çıxarılır. Lozartan və onun aktiv metabolitinin farmakokinetikası lozartanın sutkada 200 mq-dək dozalarda qəbulu zamanı xəttidir. Daxilə qəbuldan sonra qan plazmasında lozartan və onun aktiv metabolitinin konsentrasiyası, son yarımifraz dövrü müvafiq olaraq təxminən 2 və 6-9 saat olmaqla, polieksponensial şəkildə azalır. Sutkada 1 dəfə 100 mq dozanın tətbiqi zamanı lozartan və onun aktiv metaboliti qan plazmasında əhəmiyyətli dərəcədə toplanmırlar. Lozartan və onun aktiv metaboliti öd və sidiklə ifraz olunur. 14C-nişanlanmış lozartanın peroral qəbulundan sonra insanlarda radioaktivliyin təxminən 35%-i sidik və 58%-i isə bağırsaqlar vasitəsilə xaric edilir.
Hidroxlorotiazid maddələr mübadiləsində iştirak etmir və böyrəklərlə tez ifraz olunur. Preparatın təxminən 61%-i dəyişilməmiş şəkildə ifraz edilir. Plazmada hidroxlorotiazid konsentrasiyasının 24 saat ərzində müəyyən edilməsi nəticələrinə görə, onun yarımifraz dövrü 5,8-14,8 saat təşkil edir. Xüsusi pasiyent qruplarında farmakokinetika Lozartan 65 yaşdan yuxarı pasiyentlər Lozartan və onun aktiv metabolitinin qan plazmasında miqdarı və hidroxlorotiazidin sorulma sürəti, 65-dən çox yaşı və arterial hipertenziyası (AH) olan pasiyentlərdə AH-yə malik daha gənc pasiyentlərin göstəricilərindən fərqlənmir. Cins AH-li qadınlarda qan plazmasında lozartanın konsentraiyası AH-li kişilərdə olan müvafiq göstəricilərdən 2 dəfə çox olub. Kişilər və qadınlarda aktiv metabolitin miqdarı fərqlənməyib. Bu, aşkar farmakokinetik fərq olsa da, klinik əhəmiyyət daşımır.
İSTİFADƏSİNƏ GÖSTƏRİŞLƏR
Arterial hipertenziya.(kombinə terapiya göstəriş olan xəstələrdə)
ƏKS GÖSTƏRİŞLƏR
– preparatın istənilən komponentinə və ya sulfonamid törəmələri olan digər preparatlara qarşı yüksək həssaslıq;
– refrakter hipokaliemiya və ya hiperkalsiemiya;
– qaraciyər funksiyasının ağır pozulmaları (Çayld-Pyu şkalası üzrə >9 bal);
– öd ifrazı yolların obstruktiv xəstəlikləri;
– xolestaz;
– refrakter hiponatriemiya;
– simptomatik hiperurikemiya və/və ya podaqra;
– böyrək funksiyalarının ağır pozulmaları (KK 30 ml/dəqiqədən az);
– şəkərli diabet pasiyentləri və böyrək çatışmazlığının orta və ağır dərəcələri (yumaqcıq filtrasiyası sürəti (YFS) 60 l/dəqiqə/bədən səthinin 1,73m2 ) olan pasiyentlərdə tərkibində aliskiren olan preparatlarla eyni vaxtda tətbiqi (bax, “Digər dərman preparatları ilə qarşılıqlı təsir” və “Xüsusi göstərişlər” bölmələri);
– diabetik nefropatiyalı xəstələrdə angiotenzin çevirici ferment (AÇF) inhibitorları ilə eyni vaxtda tətbiqi (bax, “Digər dərman preparatları ilə qarşılıqlı təsir” və “Xüsusi göstərişlər” bölmələri);
– anuriya;
– hamiləlik və süd vermə dövrü;
– hamiləlik planlaşdıran reproduktiv yaşda olan qadınlar;
– 18 yaşadək (effektivlik və təhlükəsizliyi müəyyən edilməyib) şəxslər.
XÜSUSİ GÖSTƏRİŞLƏR VƏ EHTİYAT TƏDBİRLƏRİ
Lozartan
Angionevrotik ödem:Anamnezində angionevrotik ödem halları ilə (üz, dodaqlar, udlaq və/və ya dilin ödemi) qarşılaşan pasiyentlər ciddi müşahidə altında qalmalıdırlar.
Arterial hipotenziya və dövr edən qan həcminin azalması.Diuretiklərin intensiv tətbiqi, qidada xörək duzundan istifadənin məhdudlaşdırılması, diareya və ya qusma nəticəsində yaranmış hipovolemiya və/və ya qan plazmasında natrium miqdarının azalması müşahidə edilən xəstələrdə simptomatik arterial hipotenziyanın inkişafı mümkündür (xüsusilə də birinci dozanı qəbul etdikdən sonra). ORNAZAR preparatının qəbulundan əvvəl belə vəziyyətlərə düzəlişlər etmək lazımdır.
Su-elektrolit balansının pozulması Su-elektrolit balansının pozulması tez-tez böyrəklərin funksiyasının pozulduğu xəstələrdə rast gəlinir, buna görə də, qan plazmasında kaliumun miqdarı və kreatinin klirensinə (KK) ciddi nəzarət lazımdır, ürək çatışmazlığından əziyyət çəkən və KK 30-50 ml/dəqiqə diapazonunda olan pasiyentlərin vəziyyətini xüsusilə ciddi şəkildə yoxlamaq lazımdır. ORNAZAR preparatını kaliumu qoruyan diuretiklər, kalium preparatları və kalium tərkibli duz əvəzləyiciləri ilə birgə tətbiq etmək tövsiyə olunmur.
Qara ciyər funksiyasının pozulması Farmakokinetik məlumatlar qaraciyər sirrozu olan xəstələrdə qan plazmasında lozartanın miqdarının yüksək olduğunu göstərir. Bu məlumatlardan çıxış edərək, anamnezində qaraciyər funksiyalarının yüngül və ya orta dərəcədə pozulması qeyd edilən xəstələrdə ORNAZAR preparatını ehtiyatla təyin etmək lazımdır. Qaraciyər funksiyası ağır dərəcədə pozulmuş xəstələrdə lozartanın tətbiqi təcrübəsi yoxdur. Buna görə də, ORNAZAR preparatının qaraciyər funksiyası ağır şəkildə pozulmuş pasiyentlərdə tətbiqi əks göstərişdir. Böyrək funksiyasının pozulması Renin-angiotenzin-aldosteron sisteminin (RAAS) təzyiq altında qalması nəticəsində böyrək funksiyasının pozulması, o cümlədən böyrək çatışmazlığı haqqında (o cümlədən böyrəklərin funksiyası RAAS-dan asılı olan pasiyentlərdə, məsələn, ağır ürək çatışmazlığı və ya böyrək funksiyasının mövcud pozuntusu hallarında) məlumatlar verilmişdir. RAAS-a təsir edən digər preparatların tətbiqi zamanı olduğu kimi, böyrək arteriyalarının ikitərəfli stenozu və ya yeganə böyrəyin böyrək arteriyasının stenozundan əziyyət çəkən xəstələrdə qan plazmasında sidik cövhəri və kreatinin miqdarının artması halları təsvir edilib. Böyrək funksiyasının qeyd edilən dəyişmələri bərpa oluna bilən xarakter daşıya və müalicənin ləğvindən sonra azala bilər. ORNAZAR preparatını böyrək arteriyalarının ikitərəfli stenozu və ya yeganə böyrəyin böyrək arteriyasının stenozundan əziyyət çəkən xəstələrdə ehtiyatla tətbiq etmək lazımdır.
Böyrək köçürülməsi Böyrək transplantasiyası keçirmiş xəstələrdə tətbiqi təcrübəsi yoxdur.
İlkin hiperaldosteronizm İlkin hiperaldosteronizmli pasiyentlərdə bir qayda olaraq, RAAS-a təsir göstərən hipotenziv preparatlarla müalicəyə cavab mövcud olmur. Bu səbəbdən ORNAZAR preparatının tətbiqi tövsiyə edilmir.
Ürəyin işemik xəstəliyi və serebrovaskulyar xəstəliklər Digər hipotenziv preparatların qəbulu zamanı olduğu kimi, ürəyin işemik xəstəliyi, yaxud serebrovaskulyar xəstəlikdən əziyyət çəkən xəstələrdə AT-nin həddən artıq azalması miokard infarktı və ya insulta gətirib çıxara bilər.
Ürək çatışmazlığı RAAS-a təsir göstərən digər preparatlarda olduğu kimi, ürək çatışmazlığından (böyrək funksiyasının pozulması ilə müşayiət olunan və ya olunmayan) əziyyət çəkən xəstələr ağır arterial hipotenziyanın inkişafı, həmçinin böyrək funksiyasının pozulması (çox vaxt kəskin) riskinə məruz qalırlar.
Aortal və mitral qapaq stenozu, hipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya Digər vazodilatatorlarla müalicə zamanı olduğu kimi, aortal və ya mitral stenoz, yaxud hipertrofik obstruktiv kardiomiopatiyadan əziyyət çəkən pasiyentlərin müalicəsi zamanı xüsusilə ehtiyatlı olmaq lazımdır.
Etnik mənsubiyyətlə bağlı fərqlər AÇF inhibitorları ilə analoji olaraq, lozartan və digər ARA II preparatları başqa irqlərdən olan pasiyentlərlə müqayisədə neqroid irqi nümayəndələrində arterial təzyiqin azaldılmasında nəzərəçarpacaq dərəcədə az effektlidirlər. Ola bilsin ki, bu, arterial hipertenziyalı neqroid irqi təmsilçilərində reninin miqdarının daha az olması ilə bağlıdır. Renin-angiotenzin-aldosteron sisteminin ikiqat blokadası AÇF, АРА II və ya aliskirenin eyni vaxtda tətbiqinin arterial hipotenziya, hiperkaliemiyanın yaranması və böyrəklərin funksiyasının pozulması (o cümlədən kəskin böyrək çatışmazlığı) riskini artırdığına dair sübutlar var. Şəkərli diabet və ya orta və ağır böyrək çatışmazlığından (YFS 60 ml/dəq/bədən səthi sahəsinin 1,73 m2 az) əziyyət çəkən xəstələrdə ORNAZAR preparatının aliskirenlə birgə tətbiqi əks göstərişdir, digər pasiyentlər üçün isə tövsiyə olunmur (bax, “Əks göstərişlər bölməsi).
Diabetik nefropatiyadan əziyyət çəkən xəstələrdə ORNAZAR preparatının AÇF inhibitoru ilə birgə tətbiqi əks göstərişdir, digər pasiyentlər üçün isə tövsiyə olunmur (bax, “Əks göstərişlər bölməsi).
Hidroxlorotiazid
Arterial hipotenziya və su-elektrolit balansının pozulması İstənilən digər hipotenziv preparatlar ilə müalicə zamanı olduğu kimi, ayrı-ayrı xəstələrdə simptomatik arterial hipotoniya inkişaf edə bilər. Xəstələrdə su-elektrolit balansının pozulmasının hipovolemiya, hiponatriemiya, hipoxloremik alkaloz, hipomaqniemiya və ya hipokaliemiya kimi klinik əlamətlərinin peyda olmasına nəzarət etmək lazımdır. Sadalananlar diareya və ya qusmanın fonunda inkişaf edə bilərlər. Belə xəstələrdə dövri olaraq (müvafiq zaman intervalları ilə) qan plazmasındakı elektrolitlərin miqdarını yoxlamaq lazımdır. İsti havada ödemlərdən əziyyət çəkən xəstələrdə hipervolemik hiponatriemiya inkişaf edə bilər.
Endokrin və metabolik effektlər Tiazidlərlə müalicə qlükozaya qarşı tolerantlığın pozulmasına gətirə bilər. Hipoqlikemik vasitələr, o cümlədən insulin dozalarına düzəlişlər tələb oluna bilər. Tiazidlərlə müalicə zamanı qlükozaya qarşı tolerantlığın pozulmasından əziyyət çəkən xəstələrdə şəkərli diabetin manifestasiyası mümkündür.Tiazidlər kalsiumun böyrəklərlə xaric olmasını azalda və qan plazmasında kalsium miqdarının dövri olaraq bir qədər artmasına səbəb ola bilərlər. İfadə olunmuş hiperkalsiemiya gizli hiperparatireozun əlaməti ola bilər. Paratireoid vəzilərin funksiyasının müayinəsindən əvvəl tiazidlərlə müalicəni dayandırmaq lazımdır. Tiazid diuretikləri ilə müalicə qan plazmasında xolesterin və triqliseridlərin miqdarının artması ilə müşayiət oluna bilər. Bəzi xəstələrdə tiazidlərlə müalicə hiperurikemiya və/və ya podaqranın yaranmasına gətirib çıxara bilər.
Lozartan sidik turşusu miqdarını azaltdığı üçün, lozartanın hidroxlorotiazidlə kombinasiyada tətbiqi diuretikin təsiri ilə əlaqədar olan hiperurikemiyanın inkişafını zəiflədə bilər.
Qara ciyər funksiyasının pozulması Tiazidləri qaraciyər funksiyası pozulmuş, yaxud qara ciyərin inkişaf edən xəstəliyindən əziyyət çəkən xəstələrdə ehtiyatla təyin etmək lazımdır, belə ki, qaraciyərdaxili xolestazın inkişafı riski mövcuddur. Bu, həmçinin su-elektrolit balansının cüzi pozulmalarının qara ciyər komasının inkişafına zəmin yarada biləcəyi ilə bağlıdır. ORNAZAR preparatı qara ciyər funksiyası ağır şəkildə pozulmuş xəstələr üçün (Çayld-Pyu şkalası üzrə >9 bal) əks göstərişdir (bax, “Əks göstərişlər bölməsi).
Digərləri. Hidroxlorotiazidin tətbiqi fonunda tranzitor miopiya və kəskin qapalıbucaqlı qlaukoma tutmaları qeydə alınıb. Kəskin qapalıbucaqlı qlaukoma tutmasının inkişafı üzrə risk amilləri qismində sulfonamid və penisillin törəmələrinə allergik reaksiyalar haqqında anamnestik məlumatlar çıxış edə bilər.
Simptomlar: qəfil başlama, görmə itiliyinin kəskin azalması və ya gözdə ağrı (adətən terapiyaya başladıqdan bir neçə saat sonradan bir həftəyədək olan müddət ərzində peyda olur). Qapalıbucaqlı qlaukoma tutmasının müalicə olunmaması görmənin davamlı itirilməsinə gətirə bilər. İlk növbədə hidroxlorotiazidin qəbulunu dayandırmaq lazımdır. Hidroxlorotiazidin qəbulunun ləğvindən sonra gözdaxili təzyiq azalmazsa, medikamentoz və ya cərrahi müalicə tələb oluna bilər. Tiazidlərin qəbulu fonunda anamnezində bronxial astma olan pasiyentlərdə, həmçinin ağır allerqoloji anamnezli pasiyentlərdə hiperhəssaslıq reaksiyalarının inkişafı mümkündür. Tiazidlərlə müalicə fonunda sistemli qırmızı qurdeşənəyi xəstəliyinin yaranması və ya kəskinləşməsi halları təsvir olunub.
Aşağıdakı xəstəliklərdə/vəziyyətlərdə ehtiyatla təyin etmək lazımdır: böyrək arteriyalarının ikitərəfli stenozu və ya tək böyrək arteriyasının stenozu, hipovolemik vəziyyət (o cümlədən diarreya, ürəkbulanma), hiponatriemiya (az duzlu, yaxud duzsuz pəhriz saxlayan pasiyentlərdə arterial hipotenziyanın yüksək inkişaf riski), hipoxloremik alkaloz, hipomaqniemiya, birləşdirici toxuma xəstəlikləri (o cümlədən sistemli qırmızı qurdeşənəyi), qara ciyər funksiyasının pozulması yaxud qara ciyərin inkişaf edən xəstəliyi (Çayld-Pyu şkalası üzrə >9 bal), şəkərli diabet, bronxial astma (o cümlədən anamnezdə), ağırlaşmış allerqoloji anamnez, anamnezdə angionevrotik ödem; qeyri-stereoid iltihabəleyhinə preparatlarla (QSİƏP), o cümlədən tsiklooksigenaza-2 inhibitorları (TSOK-2 inhibitorları) ilə eyni vaxtda tətbiq; neqroid irqinin nümayəndələri; ürək çatışmazlığı və ağır dərəcədə böyrək çatışmazlığı, həyat üçün təhdid yaradan aritmiyalarla müşayiət olunan NYHA təsnifatı üzrə IV funksional dərəcəli ağır xroniki ürək çatışmazlığı, ürəyin işemik xəstəliyi, hipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya; serebrovaskulyar xəstəliklər, hiperkaliemiya, yaşı 75-dən çox olan pasiyentlər, böyrəklərin transplantasiyasından sonra vəziyyət (tətbiq təcrübəsi yoxdur), aortal və mitral stenozlar, ilkin hiperaldosteronizm, kəskin miopiya tutması və/və ya qapalıbucaqlı qlaukoma.
DİGƏR DƏRMAN VASİTƏLƏRİ İLƏ QARŞILIQLI TƏSİRİ
Lozartan.Farmokinetik kliniki tədqiqatlarda lozartanın hidroxlortiazidlə,diqoksinlə,varfarinlə, simetidinlə,fenobarbitalla,ketokonazolla,və eritromisinlə qarşılıqlı təsiri məlum olmamışdır.Əldə olunan məlumatlara əsasən rifampisin və flukonazol aktiv metabolitin konsentrasiyasını azaldır lakin,bu qarşılıqlı əlaqənin kliniki əhəmiyyəti öyrənilməmişdir. Angiotenzin II və ya onun effektlərinin qarşısını alan digər preparatlarla müalicə zamanı olduğu kimi, kaliumqoruyucu diuretiklər (məsələn, spironolakton, eplerenon (spironolaktonun törəməsi), triamteren, amilorid), kalium preparatları və ya tərkibində kalium duzları əvəzediciləri olan preparatlarla eyni vaxtda tətbiqi qan plazmasında kalium miqdarının artmasına gətirə bilər. Bu preparatların birgə tətbiqi tövsiyə olunmur. Natriumun bədəndən çıxarılmasına təsir göstərən digər preparatlarla müalicə zamanı olduğu kimi, preparat litiumun çıxarılmasını yavaşlada bilər. Buna görə də, litium duzları və ARA II-nin eyni vaxtda təyini zamanı qan plazmasında litium duzlarının miqdarına ciddi nəzarət etmək lazımdır. ARA II və QSİƏP-nin, məsələn, siklooksigenaza-2-nin (SOK-2) selektiv inhibitorlarının, atsetilsalisil turşusunun sutkada ≥3 qr dozalarda və qeyri-selektiv QSİƏP-in eyni vaxtda tətbiqi zamanı ORNAZAR preparatının antihipertenziv təsirinin zəifləməsi qeyd oluna bilər. ARA II və ya diuretiklərin və QSİƏP-in eyni vaxtda tətbiqi böyrəklərin funksiyasının pozulması, o cümlədən kəskin böyrək çatışmazlığı riskinin yüksəlməsinə və xüsusilə də böyrək funksiyası pozulmuş olan xəstələrdə qan plazmasında kalium miqdarının artmasına gətirə bilər. Kombimasiyalı müalicəni, xüsusilə də yaşlı xəstələrdə, ehtiyatla təyin etmək lazımdır. Xəstələrin adekvat hidratasiyasını təmin etmək və kombinasiyalı müalicəyə başladıqdan sonra və dövri olaraq müalicə ərzində böyrəklərin funksiyasına nəzarət etmək lazımdır. AÇF inhibitoru, ARA II və ya aliskirenin eyni vaxtda tətbiqinin RAAS-a təsir göstərən bir preparatın tətbiqi ilə müqayisədə arterial hipotenziya, hiperkaliemiya və böyrəklərin funksiyasının pozulması riskinin (kəskin böyrək çatışmazlığı da daxil olmaqla) artmasına səbəb olduğu barədə sübutlar var. ORNAZAR preparatının aliskirenlə birgə tətbiqi şəkərli diabetli pasiyentlərdə və ya böyrək çatışmazlığının orta və ağır dərəcəsindən əziyyət çəkən pasiyentlərdə (YFS 60 ml/dəq/bədən səthi sahəsinin 1,73 m2 az) əks göstərişdir, digər pasiyentlərə isə tövsiyə olunmur (bax “Əks göstərişlər” bölməsi). ORNAZAR-ın AÇF inhibitorları ilə birgə tətbiqi diabetik nefropatiyadan əziyyət çəkən xəstələrdə əks göstərişdir, digər xəstələrdə isə tövsiyə olunmur (bax “Əks göstərişlər” bölməsi). AT-nin azalmasına səbəb olan trisiklik antidepressantlar, neyroleptiklər, baklofen, amifostin kimi digər preparatlar: ORNAZAR-un bu preparatlarla eyni vaxtda tətbiqi arterial hipotenziyanın inkişafı riskini artıra bilər. Hidroxlorotiazid Tiazid diuretikləri ilə eyni vaxtda qəbul zamanı aşağıdakı maddələrlə qarşılıqlı təsir müşahidə oluna bilər: etanol, barbituratlar, narkotik maddələr və ya antidepressantlar. Ortostatik hipotenziyanın yaranması riski arta bilər. Hipoqlikemik vasitələr (insulin və daxilə qəbul üçün preparatlar).Tiazid diuretikləri ilə müalicə qlükozaya qarşı tolerantlığa təsir göstərə bilər. Diabet əleyhinə preparatların dozalarına düzəlişlər tələb oluna bilər. Metformini, hidroxlorotiazidin tətbiqi ilə bağlı mümkün funksional böyrək çatışmazlığından irəli gələn laktoasidozun inkişaf riski ilə əlaqədar ehtiyatla tətbiq etmək lazımdır. Digər hipotenziv preparatlar: Additiv effekt. Kolestiramin və kolestipol İon mübadiləsi qətranlarının olduğu şəraitdə hidroxlorotiazidin sorulması pozulur. Kolestiramin və ya kolestipolun birdəfəlik dozasının qəbulu hidroxlorotiazidlə birləşmə yaranmasına və onun mədə-bağırsaq traktı tərəfindən müvafiq olaraq 85% və 43% daha az sorulmasına gətirir. Kortikosteroidlər, adrenokortikotrop hormon (AKTH) Elektrolit çatışmazlığı, xüsusilə də hipokaliemiyanın dərinləşməsi mümkündür.
Pressor aminləri (məsələn, epinefrin [adrenalin]) Pressor aminlərinin effektinin azalması mümkündür, lakin bu, onların tətbiqini istisna etmir. Polyarizasiya olunmayan miorelaksantlar (məsələn, tubokurarin xlorid) Miorelaksantların təsirinin güclənməsi mümkündür Litium preparatları Diuretiklər litiumun böyrək klirensini azaldır və onun toksik təsir riskini xeyli yüksəldirlər. Hidroxlorotiazidin litium preparatları ilə eyni vaxtda tətbiqindən çəkinmək tövsiyə olunur. Podaqranın müalicəsi üçün istifadə edilən tibbi preparatlar (probenesid, sulfinpirazon və allopurinol) Podaqra əleyhinə dərman preparatlarının dozalarına düzəlişlər tələb oluna bilər, çünki hidroxlorotiazid qan plazmasında sidik turşusunun miqdarını artıra bilər. Tiazidlərlə birgə tətbiqi allopurinola qarşı hiperhəssaslıq reaksiyalarının yaranması tezliyini artıra bilər. Antixolinergik preparatlar (məsələn, atropin, biperidin) Mədə-bağırsaq traktının motorikasının və mədənin boşalma sürətinin azalması hesabına tiazid diuretiklərinin biomənimsənilməsinin artması mümkündür. Sitotoksik preparatlar (məsələn, tsiklofosfamid, metotreksat) Tiazid diuretikləri sitotoksik preparatların böyrəklər vasitəsilə çıxarılmasının zəifləməsinə və onların mielosupressiv effektinin güclənməsinə səbəb ola bilər.
Salisilatlar Salisilatların yüksək dozalarının tətbiqi zamanı hidroxlorotiazid onların mərkəzi sinir sisteminə zərərli təsirini gücləndirə bilər.
Metildopa. Hidroxlorotiazid və metildopanı eyni vaxtda qəbul edən pasiyentlərdə tək-tək hallarda hemolitik anemiyanın inkişafı təsvir edilib.
Siklosporin Siklosporinlə müalicə hiperurikemiya və podaqranın ağırlaşması riskini artıra bilər. Ürək qlikozidləri Tiazid diuretiklərinin yaratdığı hipokaliemiya və ya hipomaqniemiya ürək qlikozidləri tərəfindən induksiya edilmiş aritmiyaların inkişafına gətirə bilər. Göstərdikləri effektə qan plazmasındakı kalium miqdarının dəyişməsinin təsir etdiyi dərman preparatları ORNAZAR preparatının, göstərdikləri effektə qan plazmasındakı kalium miqdarının dəyişməsinin təsir etdiyi dərman preparatları (məsələn, ürək qlikozidləri və aritmiya əleyhinə preparatlar) ilə eyni vaxtda təyini zamanı qan plazmasında kaliumun miqdarına müntəzəm nəzarət və EKQ-monitorinq aparmaq tövsiyə olunur. Bu tədbirləri həmçinin ORNAZAR preparatının “piruet” tipi üzrə polimorf mədəcik taxikardiyasına səbəb ola biləcək aşağıdakı dərman preparatları ilə (o cümlədən aritmiya əleyhinə) birgə tətbiq edərkən də aparmaq tövsiyə olunur, çünki hipokaliemiya həmin vəziyyətin inkişafına yönəlmiş amil qismində çıxış edir. – IА sinfinə aid aritmiya əleyhinə vasitələr (məsələn, xinidin, hidroxinidin, dizopiramid); – III sinfə aid aritmiya əleyhinə vasitələr (məsələn, amiodaron, dofetilid, ibutilid); sotalol; – bəzi neyroleptiklər (məsələn, tioridazin, xlorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin, siamemazin, sulprid, sultoprid, amisulprid, tiaprid, pimozid, haloperidol, droperidol); – digərləri (məsələn, bepridil, sizaprid, difemanil, eritromisin venadaxili, qalofantrin, mizolastin, pentamidin, terfenadin, vinkamin venadaxili).
Kalsium duzları Tiazid diuretikləri kalsiumun böyrəklərlə çıxarılmasının azalması hesabına qan plazmasında kalsiumun miqdarını artıra bilərlər. Əgər pasiyent kalsium preparatları qəbul edirsə, qan plazmasında kalsiumun miqdarına nəzarəti həyata keçirmək və müvafiq olaraq, kalsium preparatlarının dozalarına düzəlişlər etmək lazımdır.
Laborator tədqiqatların nəticələrinə təsiri Kalsium mübadiləsinə təsirlə əlaqədar olaraq, tiazidlər paratireoid vəzilərin funksiyasının qiymətləndirilməsi üçün aparılan analizlərin nəticələrini təhrif edə bilərlər.
Karbamazepin Simptomatik hiponatriemiyanın inkişafı riski mövcuddur. Karbamazepin qəbul edən pasiyentlərdə qan plazmasında natrium miqdarının klinik müşahidəsi və laborator monitorinqinin aparılması lazımdır. Yod tərkibli kontrast maddələr Diuretiklərin tətbiqi ilə bağlı olan dehidratasiya zamanı kəskin böyrək çatışmazlığı riskinin inkişafı artır, xüsusilə də yod preparatlarını böyük dozalarda qəbul edərkən. Onların bədəndən xaric edilməsindən əvvəl pasiyentlərin rehidratasiyasını aparmaq lazımdır.
Amfoterisin B (parenteral daxiletmə üçün), kortikosteroidlər, adrenokortikotrop hormon, stimullaşdırıcı işlətmə dərmanları və ya qlisirrizin (biyan kökündə olur) Hidroxlorotiazid elektrolit çatışmazlığının inkişafına, xüsusilə də hipokaliemiyaya səbəb ola bilər.
HAMİLƏLİK VƏ LAKTASİYA DÖVRÜNDƏ İSTİFADƏSİ
RAAS-a bilavasitə təsir göstərən dərman preparatları inkişaf edən döldə ciddi zədələr yarada və onun ölümünə səbəb ola bilərlər, buna görə də, hamiləlik zamanı ORNAZAR preparatının qəbulu dərhal dayandırılmalıdır.Heyvanlar üzərində klinikönü tədqiqatlar göstərmişdir ki, lozartanın tətbiqi ciddi embrional və neonatal zədələrə, dölün ölümünə gətirib çıxara bilir. Hesab olunur ki, bu cür halların mexanizmi RAAS-a təsirlə əlaqəlidir. Döldə RAAS-ın inkişafından asılı olan böyrək perfuziyası ikinci trimestrdə əmələ gəlir, buna səbəbdən, ORNAZAR preparatı hamiləliyin II və ya III trimestrində tətbiq olunarsa, döl üçün risk artmış olur. Hamiləliyin II və III trimestrlərində RAAS-a təsir göstərən dərman vasitələrinin tətbiqi dölün böyrəklərinin funksiyasını azaldır, dölün və yeni doğulmuşların xəstələnmə və ölüm hallarının artmasına gətirib çıxarır. Yeni doğulmuş körpələrdə mümkün əlavə arzuolunmaz hallara kəllə sümüklərinin hipoplaziyası, arterial hipotenziya, böyrək çatışmazlığı və letal nəticə aid edilir. Yuxarıda göstərilən arzuolunmaz nəticələr adətən hamiləliyin ikinci və üçüncü trimestrlərində RAAS-a təsir göstərən dərman vasitələrinin tətbiqi ilə bağlıdır. Hipotenziv dərman preparatlarının hamiləliyin birinci trimestrində tətbiqindən sonra döldə anomaliyaların inkişafının öyrənilməsi üzrə aparılmış epidemioloji tədqiqatların böyük əksəriyyəti RAAS-a təsir göstərən dərman vasitələri və digər hipotenziv vasitələr arasında fərq aşkar etməmişdir. Hamilə qadınlara hipotenziv terapiyanın təyin olunması zamanı ana və döl üçün mümkün nəticələri optimallaşdırmaq vacibdir. RAAS-a təsir göstərən dərman vasitələri ilə terapiyanın əvəzinə alternativ terapiya seçmək mümkün deyilsə, xəstəni terapiyanın döl üçün mümkün riski haqqında məlumatlandırmaq lazımdır. İntraamniotik sahənin qiymətləndirilməsi məqsədilə periodik olaraq ultrasəs tədqiqatlarının aparılması lazımdır. Oliqohidramnion aşkarlandıqda, əgər ana üçün həyati vacib deyilsə, ORNAZAR preparatının qəbulunu dayandırmaq lazımdır. Hamiləliyin müddətindən asılı olaraq, dölün müvafiq testlərinin aparılması lazımdır. Anaları hamiləlik zamanı ORNAZAR preparatı qəbul etmiş körpələr arterial hipotenziya, oliquriya və hiperkaliemiyaya nəzarət üçün ciddi müşahidə altında olmalıdırlar.Tiazidlər plasentar baryerdən keçir. Sağlam hamilə qadınlarda diuretiklərin rutin şəkildə tətbiqi tövsiyə olunmur, səbəb isə ana və dölün lazımsız təhlükə ilə üz-üzrə qoyulmasıdır. Belə təyinat embrional sarılıq və yeni doğulmuşların sarılığı, trombositopeniya və digər arzuolunmaz reaksiyaların inkişafına gətirə bilər. Bu cür hallar daha yaşlı xəstələrdə müşahidə olunub. Diuretiklər hamilə qadınlarda toksikozun inkişafının qarşısını almır və onların hamilə qadınlarda toksikozun müalicəsi zamanı effektiv olmaları barədə etibarlı sübutlar yoxdur. Lozartanın ana südü ilə ifraz olunub-olunmadığı məlum deyil. Tiazidlər ana südü ilə ifraz olunurlar. Bir çox dərman vasitələri ana südü ilə ifraz olunduğu və döşlə əmizdirilən uşaqda mümkün arzuolunmaz təsirlərin inkişaf riski mövcud olduğu üçün, ya döşlə əmizdirməni, ya da preparatın qəbulunu (ana üçün dərman qəbulunun zəruriliyini nəzərə almaqla) dayandırmaq barədə qərar verilməlidir
Nəqliyyat vasitəsini və digər potensial təhlükəli mexanizmləri idarəetmə qabiliyyətinə təsiri
ORNAZAR preparatının avtonəqliyyat vasitələrinin idarə edilməsi və ya mexanizmlərlə iş qabiliyyətinə təsiri üzrə tədqiqatlar aparılmayıb. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, hipotenziv preparatlarla müalicə fonunda, xüsusilə də müalicənin əvvəlində, yaxud preparatın dozasını artırdıqda, avtomobil sürmə və ya mexanizmlərlə iş zamanı başgicəllənmə və ya yuxululuq yarana bilər.
İSTİFADƏ QAYDASI VƏ DOZASI
Daxilə, qida qəbulu vaxtından asılı olmayaraq.
Arterial hipertenziya ORNAZAR preparatı, lozartan və ya hidroxlorotiazidin təklikdə monoterapiya şəklində tətbiqi ilə arterial təzyiqə adekvat nəzarətə nail olmağın mümkün olmadığı pasiyentlərin müalicəsi üçün nəzərdə tutulub. ORNAZAR preparatının tətbiqindən əvvəl ayrı-ayrı komponentlərin (lozartan və hidroxlorotiazidin) dozalarının titrasiyasının aparılması tövsiyə olunur. Adətən ORNAZAR preparatının başlanğıc və dəstəkləyici dozası sutkada 1 tablet təşkil edir. Bu doza ilə AT-yə adekvat nəzarətə nail olmağın mümkün olmadığı xəstələrdə ORNAZAR preparatının dozası sutkada 1 dəfə 2 tabletədək artırıla bilər. Maksimal doza sutkada 1 dəfə 2 tablet təşkil edir. Ümumilikdə, maksimal antihipertenziv effektə müalicənin başlamasından 3-4 həftə sonra nail olunur.
Arterial hipertenziya və sol mədəciyin hipertrofiyasının müşahidə olunduğu xəstələrdə ürək-damar xəstəlikləri və ölüm halları riskinin azaldılması. Adətən lozartanın başlanğıc dozası sutkada 1 dəfə 50 mq təşkil edir. Sutkada 1 dəfə 50 mq lozartanın qəbulu fonunda AT səviyyəsinin hədəf ölçülərinə çata bilməyən xəstələrdə, lozartan ilə hidroxlorotiazidin aşağı dozalarının (12,5 mq) kombinasiyası şəklində yeni terapiya üsulunu seçmək tələb olunur. Zərurət olduqda, hidroxlorotiazidin dozasını sutkada 1 dəfə 12,5 mq saxlamaqla, lozartanın dozasını sutkada 1 dəfə 100 mq-dək artırmaq, sonradan terapevtik effekt olmadıqda isə dozanı sutkada 1 dəfə ORNAZAR preparatının 2 tabletinədək (50 mq + 12,5 mq) (cəmi 100 mq lozartan və 25 mq hidroxlorotiazid) artırmaq olar.
Böyrək funksiyasının pozulduğu xəstələrdə Böyrək funksiyasının orta dərəcədə pozulduğu pasiyentlər üçün (KK 30-50 ml/dəqiqə) başlanğıc dozanın korreksiyası tələb olunmur. ORNAZAR preparatını hemodializdə olan pasiyentlərə tətbiq etmək tövsiyə olunmur. Böyrək funksiyasının ağır dərəcədə pozulduğu pasiyentlərdə (KK 30 ml/dəqiqədən az) ORNAZAR preparatının tətbiqi əks göstərişdir (bax “Əks göstərişlər” bölməsi).
Dövr edən qan həcminin (DQH) azaldığı xəstələrdə ORNAZAR preparatının tətbiqindən əvvəl DQH və/və ya qan plazmasında natrium miqdarının korreksiyası aparılmalıdır. Qara ciyər funksiyasının pozulduğu pasiyentlər ORNAZAR preparatının qaraciyər funksiyasının ağır pozuntularından əziyyət çəkən pasiyentlərdə tətbiqi əks göstərişdir (bax “Əks göstərişlər” bölməsi).
65 yaşdan yuxarı xəstələrdə Yaşlı pasiyentlər üçün dozalara xüsusi düzəlişlərin edilməsinə zərurət yoxdur.
Uşaqlar və yeniyetmələr Effektivlik və təhlükəsizlik üzrə məlumatlar olmadığı üçün ORNAZAR preparatının uşaqlar və 18 yaşadək yeniyetmələrdə tətbiqi əks göstərişdir
ƏLAVƏ TƏSİRLƏRİ
Əlavə təsirlərin tezliyi aşağıdakı parametrlərlə təyin edilir:
çox tez-tez (≥ 1/10); tez-tez (≥ 1/100 – < 1/10); bəzən (≥ 1/1000 – < 1/100); nadir hallarda
(≥ 1/10000 – < 1/1000); çox nadir hallarda (< 1/10000); məlum deyil (əldə olan məlumatlar görə tezliyi qiymətləndirmək mümkün deyil).
Lozartan/hidroxlorotiazidlə klinik tədqiqatlarda dərman vasitələrinin kombinasiyası ilə bağlı əlavə reaksiyalar müşahidə olunmayıb. Əlavə reaksiyalar lozartan və/və ya hidroxlorotiazidin daha öncə ayrı-ayrılıqda tətbiqi zamanı müşahidə olunan əlavə reaksiyalarla məhdudlaşır. Lozartan və hidroxlorotiazid qəbul edən essensial hipertenziyalı pasiyentlərin müalicəsinin nəzarətli klinik tədqiqatları zamanı plasebo ilə müqayisədə 1% və daha çox tezliklə müşahidə olunan yeganə əlavə reaksiya başgicəllənmə olub. Bundan başqa, lozartan/hidroxlorotiazidin kombinasiyasının tətbiqi prosesində bildirilən digər əlavə reaksiyalar da var.
Sinir sistemi tərəfindən pozulmalar: məlum olmayan tezlikdə – disgevziya.
Damarlar tərəfindən pozulmalar: məlum olmayan tezlikdə – dozadan asılı olan ortostatik effekt. Dəri və dərialtı toxumalar tərəfindən pozulmalar: məlum olmayan tezlikdə – sistemli qırmızı qurd eşənəyinin dəri forması.
Qara ciyər və ödçıxarıcı yollar tərəfindən pozulmalar: nadir hallarda – hepatit
Laborator və instrumental tədqiqatların nəticələrinə təsiri: nadir hallarda – hiperkaliemiya, “qaraciyər”transaminazalarının aktivliyinin yüksəlməsi.Bundan başqa, lozartan/hidroxlorotiazidin tətbiqi zamanı komponentlərdən hər birinin ayrıayrılıqda istifadəsi zamanı müşahidə olunmuş aşağıdakı əlavə təsirlər yarana bilər.
Lozartan Qan və limfatik sistem tərəfindən pozulmalar: bəzən – anemiya, Şenleyn-Genox xəstəliyi, ekximoz, hemoliz; məlum olmayan tezlikdə – trombositopeniya. İmmun sistemi tərəfindən pozulmalar: nadir hallarda – hiperhəssaslıq reaksiyaları (anafilaktik reaksiyalar, angionevrotik ödem, o cümlədən tənəffüs yollarının obstruksiyasının inkişafı ilə qırtlaq və səs tellərinin ödemi və/və ya üz, dodaqlar, udlaq və/və ya dilin ödemi); bu xəstələrin bəzilərində, AÇF inhibitorları da daxil olmaqla, digər preparatların tətbiqi fonunda anamnezdə angionevrotik ödemin inkişafı qeyd olunub. Maddələr mübadiləsi və qidalanma tərəfindən pozulmalar: bəzən – anoreksiya, podaqra. Psixikanın pozulması: tez-tez – yuxusuzluq; bəzən – həyəcan, həyəcanlı pozuntu, panik pozuntu, şüurun qarışması, depressiya, qeyri-adi yuxular, yuxunun pozulması, yuxululuq, yaddaş pozğunluğu. Sinir sistemi tərəfindən pozulmalar: tez-tez – baş ağrısı, başgicəllənmə; bəzən – yüksək həssaslıq, paresteziya, periferik neyropatiya, tremor, miqren, sinkopal vəziyyətlər. Görmə orqanı tərəfindən pozulmalar: bəzən – görmənin aydın olmaması, gözlərdə yanma hissi, konyuktivit, görmə itiliyinin azalması. Eşitmə orqanı tərəfindən pozulmalar və labirint pozulmaları: bəzən – vertiqo, qulaqlarda cingiltili küy. Ürək tərəfindən pozulmalar: bəzən – AT-nin aydın şəkildə azalması, ortostatik hipotenziya, döş sümüyü nahiyəsində ağrı, stenokardiya, II dərəcəli atrioventrikulyar blokada, beyin qan dövranının pozulması, miokard infarktı, ürək döyüntüsünün hiss olunması, aritmiyalar (ürək qulaqcığının fibrillyasiyası, sinus bradikardiyası, taxikardiya, mədəcik taxikardiyası, mədəciklərin fibrillyasiyası). Damarlar tərəfindən pozulmalar: bəzən – vaskulit. Tənəffüs sistemi, döş qəfəsi və divararası orqanlar tərəfindən pozulmalar: tez-tez – öskürək, yuxarı tənəffüs yollarının infeksiyaları, burunun tutulması, sinusit; bəzən – udlaqda narahatlıq hissi, faringit, laringit, dispnoe, bronxit, burun qanaxmaları, rinit, tənəffüs yollarının tutulması. Mədə-bağırsaq traktı tərəfindən pozulmalar: tez-tez – qarın nahiyəsində ağrı, ürəkbulanma, diareya, dispepsiya; bəzən – qəbizlik, diş ağrısı, ağız quruluğu, meteorizm, qastrit, qusma, bağırsaq keçməzliyi. Qara ciyər və ödçıxarıcı yollar tərəfindən pozulmalar: tezlik naməlumdur – qara ciyər funksiyasının pozulması. Dəri və dərialtı toxumalar tərəfindən pozulmalar: bəzən – alopesiya, dermatit, dəri quruluğu, eritema, hiperemiya, fotohəssaslıq, dəri qaşınması, övrə, dəri səpməsi, tərləmə. Skelet-əzələ sistemi və birləşdirici toxuma tərəfindən pozulmalar: tez-tez – əzələ qıcolmaları, beldə ağrı, aşağı ətraflarda ağrı, mialgiya; bəzən – yuxarı ətraflarda ağrılar, oynaqların şişkinliyi, diz oynaqları nahiyəsində ağrılar, çiyin oynaqları nahiyəsində ağrılar, əzələ və sümüklərdə ağrılar, oynaqların hərəkətliliyinin pozulması, artralgiya, koksalgiya, fibromialgiya, əzələ zəifliyi; məlum olmayan tezlikdə – rabdomioliz. Böyrəklər və sidik ifrazı yolları tərəfindən pozulmalar: tez-tez böyrək funksiyasının pozulması, böyrək çatışmazlığı; bəzən – nikturiya, tez-tez sidiyə getmə, sidik ifrazı yollarının infeksiyaları. Cinsiyyət orqanları və süd vəzisi tərəfindən pozulmalar: bəzən – libidonun azalması, erektil disfunksiya. İstifadə edildiyi yerdə baş verən və ümumi pozulmalar: tez-tez – asteniya, yorğunluq hissi, sinədə ağrılar; bəzən – üzün şişkinliyi, periferik şişkinlik, titrətmə; məlum olmayan tezlikdə – qripəbənzər simptomlar, zəiflik. Laborator və instrumental məlumatlar: tez-tez – hiperkaliemiya, hematokritin və hemaqlobinin cüzi azalması, hipoqlikemiya; bəzən – qan plazmasında sidik cövhəri və kreatinin miqdarının cüzi artması; çox nadir – “qara ciyər” transaminazaları və bilirubinin aktivliyinin artması; məlum olmayan tezlikdə – hiponatriemiya. Hidroxlorotiazid
Qan və limfa sistemi tərəfindən pozulmalar: bəzən – aqranulositoz, aplastik anemiya, hemolitik anemiya, leykopeniya, purpura, trombositopeniya. İmmun sistemi tərəfindən pozulmalar: nadir hallarda – anafilaktik reaksiyalar. Maddələr mübadiləsi və qidalanma tərəfindən pozulmalar: bəzən – anoreksiya, hiperqlikemiya, hiperurikemiya, hipokaliemiya, hiponatriemiya. Psixikanın pozulması: bəzən – yuxusuzluq. Sinir sistemi tərəfindən pozulmalar: tez-tez – baş ağrısı. Görmə orqanı tərəfindən pozulmalar: bəzən – görmə aydınlığının müvəqqəti azalması, ksantopsiya. Damarlar tərəfindən pozulmalar: bəzən – nekrotik vaskulit, dəri vaskuliti. Tənəffüs sistemi, döş qəfəsi və divararası orqanları tərəfindən pozulmalar: bəzən – pnevmonit və ağ ciyərlərin qeyri-kardiogen ödemi də daxil olmaqla, respirator distress sindromu. Mədə-bağırsaq traktı tərəfindən pozulmalar: bəzən – sialadenit, spazmlar, qastrit, ürək bulanma, qusma, diareya, qəbizlik. Qara ciyər və ödçıxarıcı yollar tərəfindən pozulmalar: bəzən – xolestatik sarılıq, xolesistit, pankreatit. Dəri və dərialtı toxumalar tərəfindən pozulmalar: bəzən – fotohəssaslıq, övrə xəstəliyi, toksiki epidermal nekroliz. Sümük-əzələ sistemi və birləşdirici toxuma tərəfindən pozulmalar: bəzən – əzələ qıcolmaları. Böyrəklər və sidik ifrazı yolları tərəfindən pozulmalar: bəzən – qlükozuriya, interstisial nefrit, böyrək funksiyasının pozulması, böyrək çatışmazlığı.
DOZA HƏDDİNİN AŞILMASI
ORNAZAR preparatının doza həddinin aşılması zamanı spesifik müalicə haqqında məlumatlar yoxdur. ORNAZAR preparatının qəbulu dayandırılmalı, pasiyent isə müşahidə altında saxlanılmalıdır. Doza həddinin aşılması zamanı simptomatik terapiya aparılmalıdır: preparatın qəbulu bir müddət əvvəl baş veribsə, mədənin yuyulması lazımdır, həmçinin maye itirilməsi, elektrolit pozulmaları və AT-nin azalmasının standart metodlarla aradan qaldırılması (DQH və su-elektrolit balansının bərpası) həyata keçirilməlidir.
Lozartan Doza həddinin aşılmasının ən çox rast gəlinən təzahürləri AT-nin ifadə edilmiş azalması və taxikardiyadır; bradikardiya parasimpatik (vaqus) stimulyasiyasının nəticəsi ola bilər. Simptomatik arterial hipotenziya olduqda dəstəkləyici infuziya terapiyası tövsiyə olunur. Lozartan və onun aktiv metaboliti hemodializ vasitəsilə xaric olunmur.
Hidroxlorotiazid Dozanın aşılmasının ən çox rast gəlinən təzahürləri həddən artıq diurezə görə elektrolit çatışmazlığı (hipokaliemiya, hipoxloremiya, hiponatriemiya) və dehidratasiyanın nəticələridir. Ürək qlikozidlərinin eyni vaxtda qəbulu zamanı hipokaliemiya aritmiyanın gedişini ağırlaşdıra bilər. Hidroxlorotiazid dozasının aşılması zamanı xüsusi antidot yoxdur. Hidroxlorotiazidin hemodializin köməyi ilə bədəndən hansı dərəcədə xaric oluna biləcəyi müəyyənləşdirilməyib
BURAXILIŞ FORMASI
28 örtüklü həblər, içlik vərəqə ilə birlikdə karton qutuya qablaşdırılır.
SAXLANMA ŞƏRAİTİ
30 оС-dək temperaturda, quru və uşaqların əli çatmayan yerdə saxlamaq lazımdır
İSTEHSALÇI
DEVA Holding A.Ş.
Kapaklı/TEKİRDAĞ/TURKEY
ÜNVAN
DEVA Holding A.Ş.
Küçükçekmece-İSTANBUL/TÜRKİYƏ